Աստվածաշունչ մատյանից

Ասացի՝ «Զգուշանամ իմ ճանապարհին, որ լեզվովս չմեղանչեմ»։ Բերանիս պահպանակ դրի, երբ մեղավորը հակառակվեց ինձ։ Խուլ եղա և խոնարհ դարձա, բարիքս լռության մատնեցի, և ցավերս նորոգվեցին իմ մեջ։ Սիրտս կրակ կտրեց իմ ներսում, և մտքիս մեջ հուր բորբոքվեց։ Խոսեցի լեզվովս և ասացի. «Տեր, ցո՛ւյց տուր ինձ, թե երբ է իմ վախճանը, և որքան է կյանքիս օրերի թիվը, որպեսզի իմանամ, թե ինչքան կորուստ եմ ունեցել»։ Ահա սահման դրիր իմ օրերին, և կարողությունս ոչինչ է իմ աչքում, բոլորովին ոչնչություն է ամեն մարդ, որ մարմին ունի։

Սաղմոս 38. 2-7

Մեկնաբանություններ